Ege bölgesi ise sektörün lokomotif bölgesi., Özellikle ihracatın gelenek olduğu Denizli, tekstilden sonra mermer konusunda da büyük atılım içinde. Son yılların gözde ve moda taşı travertenin beji, light’ı, sarısı, kırmızısı, Denizli’nin hedeflerini yükseltmiş. Sektördeki kimi büyük firmaların ihracat rakamları 18 – 20 milyon doları buluyor. Tekstil yatırımları olan firmalar bile mermere yönelmişler.
Amerika’nın yurtdışından ithal ettiği mermer ve doğaltaşın yüzde 15’ini Türkiye’den sağlıyor olması sektördeki pek çok firmayı bu pazara yöneltmiş. Mermerciler için hedef pazar Amerika’dan sonra İngiltere, Fransa, İspanya yakın zamanda da Almanya ve tabii görkemli sarayları, villalarıyla Ortadoğu ülkeleri.
Ege İhracatçı Birlikleri, Maden İhracatçıları Birliği Başkanı Aslan Erdinç, yurt dışında yere göğe kondurulamayan doğaltaşımızın Amerika’da varlıklı kesimde, prestij göstergesi olduğuna dikkat çekiyor. “Los Angeles Havaalanı’nda granitleri söküp, yerine bizim doğaltaşımızı döşüyorlar” diyor.
Ülkemizde ise mimarların taşımızı yeterince tanımadığından söz ediliyor. Hatta İzfaş, mimarlarımızın kendi doğaltaşımızı daha iyi tanıması için Marble 13.Uluslararası Doğaltaş ve Teknolojileri Fuarı’nda kendi doğaltaşımızı yapılarında en iyi kullanan mimarlar arasında bir yarışma düzenleme kararı alıyor.
Özellikle bürokratik anlamda yoğun sorunlarla boğuşan sektör, yine de bu yıl 1 milyar dolar ihracat hedefine yaklaşmış durumda.
Sektörde çalışan firma sayısının artması, fiyatta ciddi rekabet yaratırken özellikle Afyon’da mermer sektöründekilerin bir türlü bir araya gelip ortak hareket edememesi dikkat çekici. Sektördekiler “taşımızı bedavaya satıyoruz” diye yakınmalarına karşın, Afyonkarahisar Ticaret ve Sanayi Odası Yönetim Kurulu Başkanı Melih Yurter’in “Birlik olun, taşımızı daha iyi pazarlayabilmek için bir dış ticaret şirketi kuralım” önerisi de havada kalmış ne yazık ki.
Tozunun bile yem sanayiinde, ilaç sanayiinde değerlendirilebildiği bir sektör olan mermer ve doğaltaş sektörü, bir de kurumsallaşmaya önem verebilse yurtdışında daha prestijli bir hale gelecek.
Denizli kurumsallaşma konusunda, mermer işinin neredeyse doğum yeri Afyon’u çoktan sollamış durumda. Firmaların ihracat yaptıkları ülkeler için hazırladıkları 4-5 dildeki web siteleri, çok şık katalogları, tanıtım CD’leri ama bunun arka planında güçlü pazarlama ekipleri, eğitime ve çalışanına önem veren yöneticileri bulunuyor. En azından öyle görünüyor.
Firmalardan başlayıp sektöre kadar uzanan kurumsallaşma gerçekleşirse, yurt dışıyla bu kadar içli dışlı olan mermer ve doğaltaşta, İtalya’nın sahip olduğu 2.3 milyar dolarlık pazarın Türkiye’ye geçmesi hiç de zor görünmüyor.
Yeter ki, adımızı İtalya gibi “marka” yapabilmek için, gereken koşulları yerine getirelim.
Category: Köşe yazıları